Aşk yolunda çekilen her çile

Göz yaşlarımız sel olup akıyor,
Yüreğimiz dert ile dağlanıyor.
Hasret ateşi içimizi yakıyor,
Vuslat rüzgarı bir türlü esmiyor.

Aşk yolunda çekilen her çile,
Bir nur olur, aydınlatır gönlü.
Sabır ile bekleyene mutlaka,
Ulaşır vuslat sevinci, ömrü.

Mert olan kul, zorluklardan yılmaz,
Yolunda sabırla, usanmadan yürür.
Mürüvvet erinin kapısı her daim,
Yaralı kalplere şifa sunar, merhamet saçar.

Belki de bu ayrılık bir imtihandır,
Sevginin ve sadakatin gücü sınanır.
Aşk ateşiyle yanan yürekler,
Vuslat umuduyla bir gün kavuşur.

Yesarim dua edelim, yalvaralım Hakk’a,
Birleşsin seven kalpler, dolsun mutlulukla.
Bâd-ı vuslat essin bir an önce,
Aşkın ve sevginin şarkısı söylesin her dilde.

  • Related Posts

    Evvel u Âhir Destan Ali’dir: Genç Abdal’ın Nefesi Üzerine Bir Şer

    Giriş Alevî-Bektaşî edebiyatında Hz. Ali yalnızca tarihsel bir şahsiyet değil; “kâinatın özü”, “nurun tecellisi” ve “velâyetin sultanı” olarak görülür. Pir Sultan’dan Hatayi’ye, Yemini’den Virani’ye kadar birçok ozan, Ali’yi bu perspektiften…

    Nefes-i Mihmanhane

    İnsan dediğin bir han misalidir, Her sabah bir konuk gelir gönüle. Kimi neş’e, kimi derttir, gam ile, Hepsi Hakk’tan konuk, gelmiş yola. Bir sevinç uğrar, bir sızı düşer, Kimi zalim,…

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir