Güneş batarken gökyüzünde, Renkler dans eder birer perde. Yansımalar düşer yere, Bir gölge oyunu başlar her yerde.
Uçan bir kuş, dalgalanan yaprak, Hepsi birer gölgeye dönüşür apaçık. Hayal ve gerçek iç içe geçer, Gözlerimiz aldanır, şaşırır ve seçer.
Bir gölge peşinde koşar bir çocuk, Yakalamak ister, nafile bir oyun bu. Kaçtıkça gölge, yaklaşır o da, Sonunda pes eder, kalbi kırık bir anda.
Bir ışık düşer yere, parıldar parlar, Gölge kaybolur, güneş yeniden doğar. Anılar kalır geride, birer gölge gibi, Bazen hüzünlü, bazen neşeli, hepsi birer hikaye.
Gölge oyunudur hayat, her an değişen, Bazen karanlık, bazen aydınlık, her an yeni bir desen. Kabul etmek gerekir, her gölgenin varlığını, Işığın değerini anlamak için, karanlığın kıymetini.
İlk yorum yapan siz olun