Deccal’in Sesi

Onlar öncüydü, karanlığın habercisi,
Mesih kisvesi altında, Deccal’in rahipleri.
Aziz Yuhanna’nın dediği gibi, sayıları çok,
Dindarlık maskesi altında, yalanı dokularlar çok.

İncil’i silah gibi kullanırlar dillerinde,
Mesih’i inkar ettirmek asıl heveslerinde.
Hilary sorar, piskoposlara seslenir,
Hani o eski coşku, o iman nerdedir?

Kilise güç peşinde, Mesih’e ihanet eder,
Desteksizlik bahanesiyle, O’nu aşağılar, zedeler.
Zulme göğüs gerenler, şimdi zulmü savunur,
Işık meleği maskesi altında, karanlığı yayarlar sürgün.

Sürgünler inancı yayarken, şimdi sürgün edenler,
Dünyanın sevgisi bitti, nefret doldu her yer.
Gerçek Mesih kayboldu, kalplerde karanlık,
Deccal hüküm sürüyor, yalan tahtında başsız ve ark.

Bir zamanlar aydınlatan ışık, söndü karanlığın gölgesinde,
Yalancılar hüküm sürüyor, yalan tahtında sessizce.

Uyan ey insanlık, uyan bu zulmetten,
Gerçeği ara kalbinde, kurtul bu esaretten.
Deccal’in maskesi düşecek, karanlık bitecek bir gün,
Hakikat ışığı doğacak, aydınlanacak her yön.