Kabala

Hayat ağacı ( İbranice : עֵץ חַיִּים , romanlaştırılmış :  ʿēṣ ḥayyim veya no: אִילָן , romanlaştırılmış :  ʾilān , lit.  ‘ağaç’) Kabala’da Haham Yahudiliğinde ve ondan türetilen diğer mistik geleneklerde kullanılan bir diyagramdır . ^[1] Onu , Yaratılış’ın yaratılış anlatımında iyilik ve kötülük bilgisi ağacının yanında görünen hayat ağacından ve arketipsel hayat ağacından ayırmak için genellikle “Kabalistik hayat ağacı” olarak anılır . birçok kültürde. ^[1] [2]

Simo Parpola , gerçekliğin çeşitli yönlerini kapsayan farklı alanlara sahip bir hayat ağacı kavramının kökeninin , M.Ö. dokuzuncu yüzyıldaki Yeni Asur İmparatorluğu’na kadar uzandığını ileri sürdü . ^[1] [2] Asurlular, Mezopotamya tanrılarına Kabala’da kullanılanlara benzer ahlaki değerler ve belirli sayılar atamışlar ve devletin Adam Kadmon’un düşüncesine paralel olarak bunları kral modeli olarak kutsal ağaç tasvirlerine bağladığını iddia etmişlerdir . ^[1] [2] Bununla birlikte, JH Chajes ilan’ın Asur ya da başka herhangi bir spekülatif antik kaynaktan ziyade öncelikle Porfir ağacına ve gök kürelerinin haritalarına borçlu olduğunun kabul edilmesi gerektiğini belirtmektedir . ^[3] [4]

Kabala’nın başlangıcı Bahir ve Zohar’dan kaynaklanan Orta Çağ’a kadar uzanır . ^[5] 13. yüzyılın sonlarına tarihlenen en eski İbrani Kabalistik el yazmaları, “Bilgelik Ağacı” etiketli biri de dahil olmak üzere diyagramlar içermesine rağmen, şimdi ikonik olan hayat ağacı on dördüncü yüzyılda ortaya çıktı. ^[4] [6]

İkonik temsil ilk olarak 1516 yılında Gates of Light’ın Latince tercümesinin kapağında basılmıştır. ^[7] Bilim insanları, Porta Lucis kapağındaki sanatın kökeninin izini Johann Reuchlin’e kadar sürmüştür . ^[8]

Açıklama 

Hayat ağacı genellikle farklı arketipleri simgeleyen 10 veya 11 düğümden ve düğümleri birbirine bağlayan 22 yoldan oluşur . ^[9] Düğümler genellikle ortak bir kategoriye ait olduklarını temsil edecek şekilde üç sütun halinde düzenlenir. ^[9]

Kabala’da düğümlere sefirot denir . ^[9] Genellikle küreler olarak temsil edilirler ve yollar (İbranice: צִנּוֹר , romanizasyonda:  ṣinnoroṯ ) genellikle çizgilerle temsil edilir. ^[9] Düğümler genellikle varoluşun , Tanrının veya insan ruhunun kapsayıcı yönlerini temsil eder . ^{[9] [10] [11]} Yollar genellikle kürelere atfedilen kavramlar arasındaki ilişkiyi veya bir küreden diğerine gitme gerekliliklerinin sembolik bir tanımını temsil eder. ^[9] [11] Sütunlar genellikle sütunlarla sembolize edilir . ^[9] Bunlar genellikle farklı türden ahlaki değerleri , elektrik yüklerini veya tören büyüsünü temsil eder . ^[9] [7]

Sefirot’un geleneksel listesi şöyledir:
1. Keter “Taç”
2. Chokhmah “Bilgelik”
3. Binah “Anlayış”
4. Hesed “Merhamet”
5. Gevurah “Ayırt Etme”
6. Tifereth “Güzellik”
7. Netzah “Dayanıklılık, Zafer” “
8. Hod “İhtişam”
9. Yesod “Temel”
10. Malkuth “Krallık”

On birinci sefirah, Da’at , bazı ilanotlarda ṣinnoroth’un 2-4 düğümleri arasındaki kesişme noktasında görünür.

Diyagram aynı zamanda Hıristiyan Kabalasında , Hermetik Kabalada ve Teosofide de kullanılmaktadır . ^{[7] [2] [12]} Düğümler ayrıca tanrılar , melekler , gök cisimleri, ahlaki değerler, tek renkler veya bunların kombinasyonları ve belirli sayılarla da ilişkilendirilir . ^[10] [7]

Geçmiş 

Paolo Riccio’nun oğlu Jerome/Hieronymus, aktif olarak mektup alışverişinde bulundu ve babasının çalışmalarını yayınlanmadan önce Reuchlin ile paylaştı. ^[13] Böylece, 1516 yılında, Reuchlin’in şeması, Paolo Riccio’nun Joseph ben Abraham Gikatilla’nın Işık Kapıları adlı eserinin Latince çevirisinin kapağında görünmeye başladı . Diyagramda yalnızca 17 yol vardı ve o zamanlar 10 küre ve 22 harf kavramları literatürde hâlâ farklıydı. ^[14] 1573’te Franciscus Zillettus tarafından çizilen bir versiyon Cesare Evoli, De divinis attributis’te ortaya çıktı . ^[15]

Bu versiyon, daha sonraki versiyonlarda yeniden ortaya çıkacak olan çeşitli yenilikleri içeriyordu: tüm küreler aynı boyuttaydı, çizgiler geniş yollar haline geldi, küreler 3 ayrı sütun halinde hizalandı, Malkuth üç küreye bağlandı ve bilinen göksel cisimler için astrolojik semboller vardı. küreleri etiketlemek için İbranice isimlerle birlikte cisimler kullanıldı. Ancak farklı şekilde dağıtılmış olsa da yalnızca 17 yolu vardı. Reuchlin’in versiyonu Johann Pistorius’un 1587 tarihli derlemesinde yeniden basıldı. Son olarak, 1592 ile 1609 yılları arasında ^Moses Cordovero’nun Pardes Rimonim’inin ölümünden sonra basılan baskılarında bilinmeyen sanatçıların 21 ve 22 yolları tanıtan çeşitli versiyonları ortaya çıktı. 22 yol birbiriyle tutarlı değildi ve hiçbirinde 22 harf yoktu. ^[17] 1652 ile 1654 yılları arasında Athanasius Kircher , Oedipus Aegyptiacus’ta ağaç versiyonunu yayınladı . Kircher diyagramını birkaç farklı fikri uzlaştırmaya yönelik senkretik bir girişimle tasarlamış olabilir. Kendi deyimiyle Sefirotik Sistem olarak adlandırılan bu yoğun açıklamalı versiyon , daha fazla yenilik getirdi: soyut kavramlar, ilahi isimler, her yol için 22 İbranice harf ve yeni astrolojik semboller. ^[18]

1677 ve 1684 yılları arasında Christian Knorr von Rosenroth , Kabbala denudata’yı yayınladı . İlk cilt, Lurianik kozmolojinin çeşitli yönlerini temsil eden beş ilanot veya kabalistik ağaçtan oluşan bir aparatla sona erdi. Bunlardan dördü, önceki yarım yüzyıl boyunca Yahudi Kabalistler tarafından tasarlanan ilanot’a dayanıyordu; bunlardan biri (8-12 arasındaki şekiller) Knorr tarafından Naftali Hertz ben Yaakov Elchanan’ın 1648 tarihli Emek ha-melekh’inden seçilmiş pasajların okunmasına dayanarak tasarlandı . ^[19]

Sonuç olarak, Batı ezoterizminin çağdaş öğrencilerine göre (Yahudi Kabala bilim adamlarından ziyade), şu anda iki versiyon yaygın olarak dağıtılmaktadır: biri, Reuchlin’in orijinali sayesinde Malkuth’un 1 yola sahip olduğu; ve daha sonraki birkaç versiyon nedeniyle Malkuth’un üç yola sahip olduğu bir diğeri; Kircher’in senkretizmi sayesinde her ikisinin de her biri İbranice bir harfe karşılık gelen toplam 22 yolu vardır. ^[20] 19. yüzyılda okültizmin yeniden canlanmasıyla birlikte birçok yeni versiyon ortaya çıktı, ancak büyük yenilikler yoktu. ^[21] 20. yüzyılda Aleister Crowley , Da’at fikrini Kircher’in sembolleri ve von Rosenroth’un diyagramlarıyla birleştirerek Liber 777 adlı kitabında Keter ve Tiferet arasındaki on birinci gizli küre olarak yeniden ortaya çıkarabilirdi . ^[22] [23]

21. yüzyılda meraklılar, yüzyıllara yayılan ve karmaşık etkileşimler yoluyla birden fazla kişiyi kapsayan bu ortak çalışmaları tek yazarlara atfetmek için acele etmiş olabilirler. Bu nedenle bazen Malkuth’un üç yola sahip olduğu versiyona Yayılma Ağacı adı verilir ve Malkuth’un tek yola sahip olduğu versiyona Dönüş Ağacı adı verilir. ^[7]

Yorumlar 

Çabad _ _ _

Bir Çabad kaynağına göre hayat ağacı şu şekilde yorumlanmalıdır: ^[24]

Ağaç, Tanrı’nın yoktan yaratımının bir dizi ilahi yayılımını , açığa çıkan tanrısallığın doğasını, insan ruhunu ve insanın ruhsal yükseliş yolunu temsil eder. Bu şekilde Kabalistler, ağacı yaratılış haritasını tasvir etmek için kullanarak sembolü gerçekliğin tam bir modeline dönüştürdüler. ^[25]

Sembolik konfigürasyon on manevi prensipten yapılmıştır, ancak Keter ve Da’at birbirinin yerine geçebildiği için on bir tanesi gösterilebilir. ^[25]

İyiyi ve kötüyü bilme ağacı, diyagramın son küresi olan Malkuth’tan görülen on küreye eşdeğerdir; orijinal hayat ağacı ise diyagramın orta küresi olan Tiferet’ten görülen on küreye eşdeğerdir. ^[25]

Kabalistler, hayat ağacının, evrenin ortaya çıktığı sürecin şematik bir temsili olduğuna inanırlar. ^[25]

Hayat ağacında evrenin başlangıcı, ilk kürenin ( İngilizce’de ” Keter ” veya “taç” olarak adlandırılır) üzerindeki bir boşluğa yerleştirilir. Hayat ağacının röprodüksiyonlarında her zaman resmedilmez, ancak evrensel olarak Or Ein Sof ( İbranice : אֵין סוֹף אוֹר , romanlaştırılmış :  sonsuz ışık ) olarak anılır. ^[25]

Kabalistlere göre bu, varlığın kökenlerine dair anlayışımızın ötesine geçemeyeceği noktayı sembolize eder. Kabalistler tarafından genellikle “enerjiye” yakın bir şey olarak anlaşılan ilk “şeyin” birden fazla şeyden oluşan bir evren yaratmak için patladığı sonsuz bir hiçlik olarak kabul edilir. ^[25]

Kabalistler ayrıca zaman ve mekanı önceden var olan şeyler olarak tasavvur etmezler ve onları hayat ağacının sonraki üç aşamasına yerleştirirler. ^[25]

Birincisi , “Ein Sof”un sonsuz enerji veya sınırsız ışık tekilliğine daralmasının ürünü olduğu düşünülen ” Keter “dir. Kabala’da bu, her şeyin kendisinden yaratıldığı ilkel enerjidir. ^[25]

Bir sonraki aşama , sonsuz derecede sıcak ve daralmış tekilliğin uzay ve zamana doğru genişlediği bir aşama olarak kabul edilen ” Chokhmah ” (ya da İngilizce’de “bilgelik”)’dir. Çoğunlukla, ışıktan daha hızlı bir hızla sonsuza kadar ileri doğru itilen, sonsuz yoğunluktaki saf dinamik enerji olarak düşünülür. ^[25]

Daha sonra , ilksel dişil enerji olarak düşünülen ” Binah” (ya da İngilizce’de “anlama”) gelir ; bu, “Chokhmah” enerjisini alan, onu soğuyan ve besleyen, evrenin her yerinde mevcut olan çok sayıda form halinde besleyen evrenin üstsel annesidir. tüm kozmos. Aynı zamanda zamanın başlangıcı olarak da görülüyor. ^[25]

Kabalistler için sayılar çok önemlidir ve alfabenin İbranice harflerinin de sayısal bir değeri vardır. Evrenin hayat ağacı üzerindeki yayılımının her aşaması, birden (” Keter “) ona (” Malkuth “) kadar anlamlı bir şekilde numaralandırılmıştır. Her sayının kendi küresinin doğasını ifade ettiği düşünülmektedir. ^[25]

“Yüce” küreler olarak adlandırılan ilk üç küre, evrenin ilksel enerjileri olarak kabul edilir. Hayat ağacındaki evrimin sonraki aşamalarının, ağaçtaki “Uçurum” adı verilen, “süpernaller” ile diğer küreler arasındaki bir alanın ötesinde var olduğu kabul edilir, çünkü bunların varlık seviyeleri birbirinden o kadar farklıdır ki, tamamen farklı iki gerçeklikte var gibi görünüyor. “Yüce” küreler ilahi enerji düzleminde bulunur. Bu nedenle ” Binah “ın bir başka karşılığı da acı çekme fikridir, çünkü “yüce” annelik enerjisi, doğası gereği bu ilahi birlikten dışlanmış bir dünyayı doğurur. ^[25]

” Binah ” dan sonra evren, evrimini gerçekleştirmek için ihtiyaç duyacağı malzemeleri inşa etme işine başlar ve ” Malkuth ” aşamasına gelindiğinde başlangıçtaki saf sınırsız olana kadar yoğun olana kadar bu malzemelerin yeni kombinasyonlarını yaratır. enerji fiziksel evrende katılaştı. ^[25]

Enerjileri tüm yaratılışın temeli olduğundan, hayat ağacı potansiyel olarak yaşamın her alanına, özellikle de insanın iç dünyasına, bilinçaltından Kabalistlerin yüksek benlik dediği şeye kadar uygulanabilir. ^[25]

Hayat ağacı sadece fiziksel evrenin hayal edilemeyecek kökenlerinden değil aynı zamanda insanlığın evrendeki yerinden de bahseder. İnsana bir akıl verildiği için Kabala’daki bilinç, orijinal sonsuz enerjinin kendisini sınırlı bir varlık olarak deneyimleyebildiği ve ifade edebildiği fiziksel dünyanın meyvesi olarak düşünülür. ^[25]

Yaratılış enerjisi maddeye yoğunlaştıktan sonra, gerçek doğası Keter ile bir kez daha birleşene kadar ağaçtan yukarıya doğru rotasını tersine çevireceği düşünülür. Böylece Kabalist, kendisini ve evreni Tanrı’nın bir ifadesi olarak tanımaya ve aradığı aydınlanmaya ulaşana kadar kürelerin çizdiği aşamaları kullanarak geri dönüş yolculuğunu yapmaya çalışır. ^[25]

Hermetik _ _ _

Hermetik Kabala’da Hayat Ağacı, evrenin yapısını ve aynı zamanda aydınlanmaya giden manevi ve metafizik yolu temsil eden temel bir kavram ve semboldür. Hayat Ağacı genellikle, birlikte bir ağaca benzeyen bir desen oluşturan, birbirine bağlı on küre (Sefirot olarak adlandırılır) ve 22 bağlantı yolundan oluşan bir diyagram olarak tasvir edilir.

Sephiroth, Hayat Ağacının on küresidir. Her Sefira (Sefirot’un tekili), İlahi Olan’ın farklı bir yönünü ve aynı zamanda insan bilincinin ve varoluşunun yönlerini temsil eder. Bunlar yukarıdan aşağıya şunlardır: ^[26]

1. Keter (Taç)
2. Hokmah (Bilgelik)
3. Binah (Anlama)
4. Hesed (Aşk)
5. Gevurah (Güç)
6. Tiferet (Güzellik)
7. Netzah (Eminlik)
8. Hod (Zafer)
9. Yesod (Temel)
10. Malkuth (Bölge)

Yollar [ düzenle ]

Hayat Ağacı üzerindeki 22 bağlantı yolu, Sephiroth arasındaki bağlantıları temsil eder. Her yol belirli bir İbranice harfle, Tarot kartıyla ve bir dizi anlam ve yazışmayla ilişkilendirilir. Hermetik Kabalistler tarot kartlarını Hayat Ağacının anahtarları olarak görürler. 21 Koz artı Aptal veya Sıfır kartını içeren 22 karta genellikle ” Büyük Gizemler ” veya “Büyük Gizemler” adı verilir ve 22 İbrani harfine ve Ağacın 22 yoluna karşılık geldiği görülür; her renkteki as’tan ona kadar olan sayı, dört Kabalistik dünyada on Sephiroth’a karşılık gelir; ve on altı mahkeme kartı dört dünyadaki klasik unsurlarla ilgilidir . ^[27] [28] Sephiroth ilahiliğin doğasını anlatırken, aralarındaki yollar İlahi olanı bilmenin yollarını anlatır. ^[29]

Alevli kılıcın yolu _

Alevli kılıcın yolu ( İbranice : נתיב החרב הבוערת) , Adem ve Havva’nın kovulmasından sonra Tanrı’nın Cennet Bahçesi’ni korumak için koyduğu alevli kılıcı ifade eder . ^[30] Kabala’da on sefirotun yaratılma sırasını temsil eden bir kavramdır . Yol , ilahiliğin sınırsız kaynağı olan Ein Sof’tan yayılır, Kether’de (Taç) başlar ve fiziksel dünyanın tezahür ettiği Malkuth’ta (Krallık) biter. 

Ayrıca bakınız 

• Atzilut
• Boaz ve Jachin
• Hayat çiçeği
• Qlippoth

Referanslar 

Alıntı yapılan çalışmalar 

Daha fazla okuma