Gönül Gidelim Aşk Ellerine

Gönül gidelim aşk ellerine,
Yâr olana cânân, yarân yeter.
Hevâyı bırak, var gerçeğine,
Hak bâdesi içmek, iman yeter.
Meyil verme dünya malı varına,
Altın taç da olsa konar yarına.
Gelip konup göçer fânî sarına,
Bir hırkaya kana derviş yeter.
Felekten gam alıp gütme boş yere,
Bu fâni mülk kalmaz kimse elinde.
Pervane misali yan şem’â nerde,
Aşkla yanmak, yanmak, yanmak yeter.
Yesârî Abdal der: taş atsa nadan,
Turab ol erenler, bakma aradan.
Bir gönül kırarsan almazsın murad,
Gönül Hak evidir, bu söz yeter.
Aşk ile
Mehmet Özgür Ersan
Abdal Yesârî
  • Related Posts

    Evvel u Âhir Destan Ali’dir: Genç Abdal’ın Nefesi Üzerine Bir Şer

    Giriş Alevî-Bektaşî edebiyatında Hz. Ali yalnızca tarihsel bir şahsiyet değil; “kâinatın özü”, “nurun tecellisi” ve “velâyetin sultanı” olarak görülür. Pir Sultan’dan Hatayi’ye, Yemini’den Virani’ye kadar birçok ozan, Ali’yi bu perspektiften…

    Nefes-i Mihmanhane

    İnsan dediğin bir han misalidir, Her sabah bir konuk gelir gönüle. Kimi neş’e, kimi derttir, gam ile, Hepsi Hakk’tan konuk, gelmiş yola. Bir sevinç uğrar, bir sızı düşer, Kimi zalim,…

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir